Η μάχη κατά του άνομου χρέους

Η αναγκαιότητα ενός Σχεδίου Β στην Ευρώπη
του Eric Toussaint στο www.contra-xreos.gr 3/3/2016

Έπειτα από την άνευ όρων συνθηκολόγηση της Ελληνικής κυβέρνησης, τον Ιούλιο του 2015, στους δανειστές και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, οφείλουμε να προχωρήσουμε στην εκπόνηση ενός Σχεδίου Β. Για να λύσουμε τα προβλήματα της κοινωνίας μέσω της ρήξης με τις νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις που εφαρμόζονται εδώ και δεκαετίες, πρέπει, ταυτόχρονα:
- να εφαρμοστούν μέτρα φορολογικής φύσεως – και αυτό όχι μόνο με σκοπό να αντλήσουμε όσο γίνεται περισσότερους πόρους από τους πλούσιους για να τους διοχετεύσουμε στα ταμεία του Κράτους, αλλά επίσης και για να μειώσουμε δραστικά τα άδικα τέλη και φόρους που βαραίνουν την πλειονότητα του πληθυσμού,
- να ληφθούν μέτρα όσον αφορά το χρέος,
- να επιβληθούν μέτρα στον τραπεζικό τομέα,
- να καθιερωθούν μέτρα για συμπληρωματικό νόμισμα – ιδιαίτερα αν βρισκόμαστε μέσα στα πλαίσια του ευρώ, αλλά όχι αποκλειστικά σε αυτό
- φυσικά, να ακυρωθούν μια σειρά άδικων μέτρων λιτότητας,
- και να ξεκινήσουμε μια διαδικασία εκπόνησης νέου συντάγματος η οποία να βασίζεται στην ενεργή συμμετοχή των πολιτών.

Συσκεπτόμαστε, υπό τη μορφή συνέλευσης ευρωπαίων πολιτών για το χρέος, με σκοπό όχι να συστήσουμε μια ομάδα «ειδικών» η οποία θα πηγαίνει σε όλες τις συζητήσεις προτάσσοντας το θέμα του χρέους, επαναλαμβάνοντας ασταμάτητα τα ίδια και τα ίδια, αλλά να ανταλλάζουμε και να συσκεπτόμαστε μεταξύ μας, απ’ όλες τις οργανώσεις και τα κινήματα που συμμετέχουν ταυτόχρονα στο κίνημα του χρέους και στο συνολικότερο κίνημα αντίστασης κατά του νεοφιλελευθερισμού, ώστε να βοηθήσουμε στη σύγκλιση των αγώνων, τοποθετώντας ανάμεσα στα καίρια ζητήματα τους τις διεκδικήσεις και τις εναλλακτικές που αφορούν την απόρριψη των άνομων χρεών.

Τέχνη, Τεχνολογία, Πολιτική & Ιδιωτεία

Η παρακμή της πολιτικής και η άνοδος του μαζάνθρωπου: 
Όταν η ιδιωτεία γεννά τον ολοκληρωτισμό
του Aθανάσιου Aλεξανδρή στο  www.anixneuseis.gr 11/3/2015

To σημερινό πολιτικό σύστημα που η γενεαλογία του μετράει δεκαετίες – αν όχι και όσα τα χρόνια του νεοελληνικού κράτους – τρίζει, και οι τριγμοί του δεν αφήνουν πλέον κανέναν αδιάφορο. Ο πανικός των κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων μπροστά στην ρευστότητα των συνθηκών που τα έχει εν μέρη καταπιεί είναι πρόδηλος της κατάστασης. Γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο πως η οικονομική κρίση είναι το επιφαινόμενο μίας ριζικά πολιτικής κρίσης.
Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί ακόμη κανείς πως, τόσο η σημερινή οικονομική κρίση, όσο και η κρίση του πολιτικού συστήματος, δεν είναι τελικά παρά η τελευταία «πράξη» ενός «δράματος» που ξεκίνησε ήδη από την γέννησή του. Δεν είναι οι σημερινές συνθήκες και οι ιστορικές συγκυρίες οι καθοριστικές των σημερινών γεγονότων και της πραγματικότητας που ζούμε. Θα ήταν ίσως αφελές να προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τα πράγματα δίχως να αναλογιστούμε την ευρύτερη διαμόρφωση των κοινωνιών και των ανθρώπων που τις κινούν.

Η άνοδος του ολοκληρωτισμού 

Η παγκοσμιοποίηση...

Η παγκοσμιοποίηση ως ιδεολογική κατασκευή
Ο Π. Κονδύλης αναλύει γιατί η διχοτομία μεταξύ πολιτικής και οικονομίας είναι αβάσιμη από ιστορική και κοινωνιολογική άποψη
από το kondylis.wordpress.com 2009/01/06

Κύκλοι με απτά υλικά συμφέροντα, αλλά και διάφοροι καλόπιστοι, οι οποίοι εξ ιδιοσυγκρασίας ενστερνίζονται τις ελπιδοφόρες προοπτικές, προπαγανδίζουν την άποψη ότι η προϊούσα παγκοσμιοποίηση θα επιφέρει όλο και μεγαλύτερη εξίσωση των συλλογικών συνθηκών ζωής και των συλλογικών σκοπών, δημιουργώντας έτσι κοινά σημεία μεταξύ των ανθρώπων και καθιστώντας περιττές τις αιματηρές συγκρούσεις· γιατί, όπως λέγεται, η παγκοσμιοποίηση θα εξασθενήσει ή ίσως και θα καταργήσει τις υποτιθέμενες αιτίες αυτών των συγκρούσεων, δηλαδή τα έθνη και τα κράτη. Η αντίληψη αυτή αναγορεύθηκε, προπαντός μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, σε αυταπόδεικτη αλήθεια και άρθρο πίστεως, έτσι ώστε δεν διερευνώνται επαρκώς οι προϋποθέσεις της και η λογική συνοχή της.

Ως φορέας της παγκοσμιοποίησης και της εξίσωσης των συνθηκών και των σκοπών (αξιών) δεν θεωρείται βέβαια οποιαδήποτε δραστηριότητα, π.χ. το κήρυγμα της αδελφοσύνης και της αγάπης, αλλά μια δραστηριότητα εντελώς συγκεκριμένη: η διευρυνόμενη και διαπλεκόμενη οικονομία. Μια πρώτη προϋπόθεση της παραπάνω αντίληψης είναι λοιπόν η πίστη στην πρωτοκαθεδρία της οικονομίας ­ και μάλιστα της οικονομίας στην αντίθεσή της προς την πολιτική, η οποία λίγο – πολύ ταυτίζεται με την «πολιτική της ισχύος» και αντιπαρατίθεται προς την υποτιθέμενη εγγενή ειρηνικότητα της οικονομίας. Αυτή όμως η διχοτομία μεταξύ πολιτικής και οικονομίας είναι δυνατή μόνο αν οι δύο αυτοί τομείς οριστούν τόσο στενά (αν δηλαδή η οικονομία περιοριστεί στην τεχνική διαδικασία της παραγωγής και η πολιτική περισταλεί στη διοίκηση και στη διαχείριση), ώστε χάνεται κάθε ουσιαστική σχέση με την κοινωνική πράξη και πραγματικότητα.

για την Κύπρο &... την Ελλάδα

Σ’ αυτό το σχήμα που ξεβάφει αίμα και δάκρυ
δεν έχεις τίποτ’ ακριβό να παραδώσεις
μόν’ τη φλογίτσα που τσιρίζει στις κλειδώσεις
και κάνα φράγκο στο κουτί που `ναι στην άκρη.

Δεν έχεις τίποτ’ ακριβό να παραδώσεις
σ’ αυτό το σχήμα που ξεβάφει αίμα και δάκρυ.

Δεν είν’ οικόπεδο που το καταπατούνε
ούτε και μούρλα εθνική που επιστρέφει
είναι η Κύπρος που οι εμπόροι τη μισούνε
και η ανάγκη μας που όνομα δεν έχει.

Κι αν λέω ψέματα κι αν λέω παραμύθια
κι η ζητιανιά τα δυο χεράκια μου στραβώνει
μην με μαλώνεις, μόνο δώσε μια βοήθεια
το άδειο μας πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει.

Που Δύσην ως Ανατολήν τζι απού βορράν ως νότον,
τζι από τα πέρατα της γης τον κόσμο προσκαλώ τον.
Δώστε μου την ακρόαση για να σας τραουδήσω
τζι ούλλους σας μιάλους τζιε μιτσιούς εννά σας κλαμουρήσω.

Και γιατί, και γιατί δε μας το λες
μόνο βγαίνεις στον κόσμο
όλο κλάψες και ψευτιές.

Για την Κύπρο - 1979 
Τραγούδι: Διονύσης Σαββόπουλος & Αλκίνοος Ιωαννίδης
Στίχοι & Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος 

Ο θάνατος της πάει πολύ

από το pitsirikos.net 22/2/2016

Ανάμεσα στο 1950 και στο 1970, η οικονομία της Δυτικής Ευρώπης αντιπροσώπευε περίπου το 28% της παγκόσμιας οικονομίας. Το 1990 το ποσοστό αυτό έπεσε στο 24% και σήμερα βρίσκεται στο 19% περίπου. Προβλέψεις για το μέλλον υπάρχουν πολλές. Καμία από αυτές δεν θεωρεί πιθανή την αύξηση της επιρροής της ΕΕ ή την βελτίωση της σχετικής οικονομικής της θέσης στο διεθνές στερέωμα.

2050-global economy

Η Citygroup προβλέπει πως θα συρρικνωθεί στο 11% του παγκόσμιου συνόλου γύρω στο 2030 και στο 7% το 2050.
Την ίδια χρονιά από όλες τις Δυτικο-Ευρωπαϊκές οικονομίες μονάχα εκείνη του ΗΒ θα φιγουράρει στην τελευταία θέση της λίστας με τις 10 ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη. Γαλλία, Γερμανία θα βρίσκονται εκτός της δεκάδας και η Ιταλία θα έχει κατρακυλήσει στην 25η θέση.
Χώρες όπως η Ινδονησία, το Μεξικό, η Βραζιλία και το Βιετνάμ θα έχουν πάρει την θέση τους. Η Ινδία θα είναι η δεύτερη ή η τρίτη οικονομική δύναμη στον πλανήτη.
Με άλλα λόγια, ο κόσμος αλλάζει.
Οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης –με την Γερμανική αυτοκρατορία στην πρώτη θέση– γερνάνε.

Το 2050, η Βρετανία θα είναι η πολυπληθέστερη χώρα της ηπείρου και ίσως αυτό και μόνο το γεγονός να εξηγεί και την παρουσία της χώρας στην δεκάδα των ισχυρότερων οικονομιών.
Όλα τα παραπάνω, βέβαια, βρίσκονται υπό την αίρεση των πιθανών και απίθανων πολιτικών εξελίξεων, όμως δείχνουν την γενική τάση. Η δύναμη της Ευρώπης θα συρρικνωθεί στον έναν ή στον άλλο βαθμό μέσα στα επόμενα χρόνια.
Δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη για να συμπεράνει κανείς ότι η Ευρώπη χρειάζεται επειγόντως δύο πράγματα:

20.2.2016: «η χώρα εάλω» !

8/7/2015: Ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια
14/8/2015: Ψηφίστηκε το 3° Μνημόνιο  (pdf) 
29/11/2015: Συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας (EU-Turkey summit)
19/2/2016:  Επιδρομή αλλοδαπών στα ελληνικά νησιά  

σχετικά: 
> A Pan-European Plan !  η μουρμούρα 17 /11/2015 
> «ελληνοποιούν τους μετανάστες» www.parapolitika.gr 5/3/2016

«Η Ευρώπη προκαλείται να δείξει τι αντιπροσωπεύει.»

Συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στο Euronews: 
«Στην Ελλάδα διαπράττουν κοινωνική γενοκτονία. Η Ευρώπη προκαλείται να δείξει τι αντιπροσωπεύει.» 23/10/2015

G.Soros: "Europa? Gibt's doch nicht mehr" !

Der Investor und Philanthrop George Soros erklärt, warum die EU ein Sanierungsfall ist, Chinas Präsident ein Kontrollfreak - und Facebook-Gründer Mark Zuckerberg gewiss kein selbstloser Wohltäter. Ein Interview.
von Gregor Peter Schmitz, WirtschaftsWoche, 04. Januar 2016

Ihn umstritten zu nennen wäre eine Untertreibung. Kein Investor polarisiert wie George Soros, 85, geboren in Ungarn, reich geworden in den USA – und der Mann, der einst mit Spekulation gegen das britische Pfund über eine Milliarde an einem Tag verdiente. Soros selbst bezeichnet sich als Spekulanten, aber im positiven Sinne – als jemand, der Schwächen im System vorhersieht und aufdeckt. Milliarden hat er aber auch gespendet, vor allem zur Demokratieförderung, zu Zeiten, als ein Mark Zuckerberg noch in den Kindergarten ging.
Unumstritten ist bei ihm nur eins: Europa treibt ihn um. Soros hat den Holocaust überlebt, ist vor den Kommunisten geflohen. Angela Merkel hielt er vor, durch zu viel Strenge in der Euro-Krise die EU zu zerreißen. Aber ihre Willkommenskultur in der Flüchtlingsfrage begeistert ihn. „Ist das dieselbe Kanzlerin?“, fragt er zu Beginn des Treffens in Budapest. Gute Vorlage.

The Launch of DiEM25

Στα άδυτα της σημερινής ευρωπαϊκής αποδόμησης κρύβεται μια απάτη: Κρίσιμες αποφάσεις που είναι κατ’ εξοχήν πολιτικές και κοινωνικά μεροληπτικές μεταμφιέζονται ως «τεχνοκρατικές». Στόχος της μεταμφίεσης αυτής; Να στερηθούν οι ευρωπαίοι το δικαίωμα του δημοκρατικού ελέγχου πάνω στην πολιτική εξουσία, στο χρήμα, στην οικονομία, στις συνθήκες εργασίας και στο περιβάλλον. Το αντίτιμο αυτού του ένοχου μυστικού, αυτής της απάτης, δεν είναι μόνο το τέλος της δημοκρατίας. Είναι και η εμμονή σε αποτυχημένες οικονομικές πολιτικές:...
από το ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

The Launch of DiEM25 at Volksbühne Theatre 9/2/2016


η παρουσίαση του #DIEM25 με ελληνική μετάφραση www.thepressproject.gr

Πρόσβαση στην Διαντλατική Συμφωνία ΤΤΙΡ

Πρόσβαση στο ΤΤΙΡ για γερμανούς βουλευτές



Μετά από σχεδόν τρία χρόνια και κάτω από αυστηρότατους όρους, γερμανοί βουλευτές θα έχουν τη δυνατότητα να δουν τα κείμενα διαπραγματεύσεων της διατλαντικής συμφωνίας ΤΤΙΡ σε μια ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα ανάγνωσης.

3,3 εκατομμύρια υπογραφές παρέδωσε η «Ένωση STOP ΤΤΙΡ» τον περασμένο Νοέμβριο στον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς. Οι μισές περίπου ήταν γερμανών πολιτών.
Οι φωνές κατά της Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου & Επενδύσεων ΤΤΙΡ δυναμώνουν όλο περισσότερο και προέρχονται από διαφορετικούς κύκλους. Βασικό σημείο κριτικής είναι ότι οι διαπραγματεύσεις γίνονται κεκλεισμένων των θυρών και δεν υπάρχει σχεδόν καμία ενημέρωση για το περιεχόμενο των συζητήσεων. Παρά το γεγονός ότι η εν λόγω συμφωνία θα επεμβαίνει δραστικά στην εθνική πολιτική των κρατών (για παράδειγμα σε τεχνικά, κοινωνικά, αλλά και φορολογικά ζητήματα), η κοινή γνώμη λαμβάνει μόνο ελάχιστες πληροφορίες, και αυτές φιλτραρισμένες.
Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους απλούς πολίτες αλλά και για τους πολιτικούς που θα κληθούν κάποια στιγμή στο μέλλον να ψηφίσουν τη συγκεκριμένη συμφωνία. Το 2014 η γερμανική κυβέρνηση αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι δεν είχε τη δυνατότητα να δει τα έγγραφα των διαπραγματεύσεων.

«Σκανδαλώδη μέτρα»